Sábese
que ter un fillo é a maior felicidade do mundo (aínda
que hai algúns que, cando os teñen, úsanos de escudos ou escusas
para facerlle dano ó cónxuxe, ata chegar incluso ó propio
asasinato dos mesmos, a convertelos en vítimas).
A médica luguesa Lina Álvarez está máis que orgullosa por ter
unha filla ós 62 anos. Por un lado entendo a súa felicidade, pero
polo outro... Xa unha vez comentara algo dunha italiana pola súa
descendencia a tantos ou máis anos de idade, coa
que non estaba de acordo.
Repito, entendo a súa felicidade; pero eu sempre vou un chisco máis
adiante do propio nacemento. Sempre poño como tope uns 10 anos máis.
Porque unha criatura, con 10 anos, está na flor, no auxe dos seus
xogos. A muller que pariu con 62 anos, se lle sumamos 10 máis, acada
72. E pregunto eu se unha muller (ou un home), a esas idades terá
moitas ganas de trotar detrás da súa filla ou do seu fillo. Por
iso me estraña tanto que, precisamente unha médica, se sinta
orgullosa do feito. Non sei, ten todo o dereito do mundo a ser feliz,
pero dentro de 10 anos haberá que preguntarlle á neniña se esta é
realmente feliz correndo soa polo parque ou polo patio da casa.
Xa que comentaba ó
principio a violencia dalgúns, encamiño a narración
do Recuncho Hebdomadario cara á violencia de xénero, a cal semella
que, en vez de ir a menos, vai a máis. Por H ou por B, polo si ou
polo non, por unha cousa ou por outra a xustiza española, na
violencia de xénero, non funciona (xa sabemos que a xustiza tampouco
funciona noutras cousas, pero agora non vén ó caso). Denunciados
por agresións que andan ó seu aire ata que pasa o que pasa, ata
que a agresión se fai presente e real, tan real que xa non hai volta
atrás.
E
para a vítima, menos.
Condenados
por afastamento seguen, non obstante, achegándose ata o punto final,
ata o derradeiro suspiro da vítima. Despois
si, despois é cando actúa a xustiza. Cando xa é tarde. Cando
xa non hai volta atrás. Coma
sempre. E coma na maioría das cousas.
Un
fillo é a maior felicidade do mundo. El tamén merece esa
felicidade. Aínda que despois, a algúns, e xa de maiores, se lles
crucen os cables e convertan esa felicidade nunha violencia de xénero
pola que, a xustiza, pecha os ollos.
Finca
Fierro. Sábado, 29 de setembro de 2018