FASTOS VERGOÑENTOS

As estradas galegas, tanto as nacionais como as autonómicas (as locais... pobres), teñen tales fochancas que, en algunhas, se chove moito, ata dan ganas de mergullarse nelas. A sanidade galega, en cuestión das urxencias, é peor que a subida ó monte Calvario cunha cruz de ferro ás costas.

Pois ben, a Xunta de Galicia gasta a tira e máis de cartos nos actos que levou a cabo na concesión da medalla de Galicia a unha rapaza por ser princesa ou filla de rei. Tal medalla seica é a máxima distinción galega que se lle concede a certas personalidades por, se entende, méritos ó servizo de Galicia en calquera aspecto da realidade social, cultural ou económica.

O único mérito da Leonor esa creo que só foi que realizou parte do servizo militar en Marín e que o outro día soltou unhas palabriñas en galego coma quen que... Isto lémbrame a aqueles madrileños que cando descubrían a un galego... ah, eres galleguiño. E no seu sorriso aberto ía xunguido o sarcasmo, a burla, a mofa correspondente.

Que méritos acadou máis a princesa Leonor para que tal acto fose de tal fastosidade que, sinceramente, deu algo de vergonza. Xa sei que á maioría dos galegos fumegáronlles as mans ante tanto bater de palmas. Porén, esta maioría galega mañá irá dunha aldea a unha vila, dunha vila a unha cidade e cagarase nas estradas e nas putas fochancas das estradas. Ante as horas interminables en urxencias porá a parir ó conselleiro de Sanidade e a quen manda no conselleiro de Sanidade. Hoxe aplaude os fastos vergoñentos dunha medalla que non era merecente para...

    Cafetaría La Carabela. A Valenzá. Martes, 15 de xullo de 2025