O ROSARIO D´AURORA

Un dos acontecementos máis interesantes que se realizaban nas novenas dos Milagres era o Rosario d´Aurora. Este acontecemento era máis local que provincial ou rexional, xa que era un rosario que levaban a cabo as parroquias de toda a bisbarra e efectuábase de mañanciña cedo, para presentarse no santuario á primeira novena, á primeira misa. Como eu vivín o da parroquia de Baños de Molgas, alá vou coa descrición ou experiencia do mesmo.

O dito; había que madrugar. O espertador na vila de Baños de Molgas, ese día, eran uns poucos fogos artificiais coas súas bombas de palenque e o repique de campás desde a igrexa da vila. Iso acontecía aí sobre as seis da mañá, aínda noite pecha, para podernos xuntar todos na Cagalla, á saída mesma da vila. E como o propio rosario non empezaba ata que chegabamos ó cruce coa estrada de Maceda a Vilar de Barrio, durante os tres ou tres e pico quilómetros da estrada de Baños de Molgas iamos máis ou menos de parola e, os rapaces, máis ou menos divertíndonos coas típicas bromas de que “aí sae o lobo”, “aí escoitouse algo”, etc., e caendo algunha que outra labazada das nais (as mulleres eran as que predominaban no rosario, dado que os homes ou ben saín a traballar ou ben quedaban preparando o gando para saír) polo mal comportamento na que se pode chamar “procesión” máis ou menos silenciosa e aínda que neses momentos non se rezase nada de nada. O cura párroco don Manuel Pulido, de cando en vez, deixaba caer algunha frase de respecto ó evento, pero, ó mesmo tempo, defendía ó rapaz amoestado cun simple “déixao, muller” a esa nai coa man lixeira ou coa man levantada.

Cando o rosario entraba no seu aspecto serio, ou sexa, cando se iniciaba a uns cincocentos ou seiscentos metros do santuario, xuntabámonos todos ante don Manuel e iniciabamos o percorrido, en silencio e rezando, á beira da cuneta esquerda. Coches había poucos, pero sempre había, e non fose o demo que... Ó chegar ó santuario, o normal: novena e misa e deica o ano que vén.

Dicir que cando, eu ou calquera rapaz, deixamos de ser rapaces, o rosario deixou de ser unha das obrigacións porque o madrugar non lle gusta a ninguén. Pero seguimos, sigo a recordalo con cariño.

Finca Fierro. Luns, 30 de agosto de 2021