Teño unha memoria prodixiosa. Memorizo de todo, pero son especialista nas matrículas dos coches. Iso si, só nos números. E non os memorizo en orde, non. Memorízoos segundo os vexo: 7058, 6507, 2118, 0701, 8369... e así. Desde que teño acordo, ou sexa, desde que asomaron os primeiros coches por Baños de Molgas. Cando estou en algunha cidade, aí xa son un máquina, unha fervura memorística que incluso me miro en algúns escaparates para ver, precisamente, se me fumega a cabeza. Hai veces nas que me nego a mirar para os coches. Pero, aínda así... 9474, 0008, 9015, 2182, 3481, 4612, 1649...
Cando notei que empezaba a memorizar tamén as matrículas das motos, aquí xa me neguei a tal envergadura. A mellor solución é non mirar para as motos. Cando sinto o seu ruído intento distraerme con outra cousa.
Como dicía, memorizo de todo. No monte coas vacas dábaseme por memorizar a cantidade de flores que tiñan os toxos. E como o monte Medo e o monte de Pinouzos estaban cheos de toxeiras, facede vós mesmos as multiplicacións. O asombroso era que ós sete días sabía cantas flores lle caeran a tal toxo.
Memoricei e aínda teño na memoria todos os marcos de todas as fincas de Baños de Molgas, que, sendo o noso país a biblia do minifundismo, aí deixo o posible número deles. Porén, e grazas a Deus, aínda non houbo ningunha morte polos marcos.
A miña memoria é tan prodixiosa que incluso teño memorizado o que aínda non existe.
Café Kibu. A Valenzá. Sábado, 14 de xuño de 2025
No hay comentarios:
Publicar un comentario