Teño tal canseira encima que nin ganas teño de estomballarme no sofá. Cústame moverme. Sigo entón sentado na cadeira na que estou e, ante o ordenador, dáseme por iniciar un cursiño de costura. Quero aprender só que sexa para coser un botón.
Unha vez contoume unha veciña que un fillo seu deixara colgado sobre unha cadeira do comedor (para que ela o vise ben) un calcetín para remendar. O calcetín seica botou alí, no mesmo sitio e na mesma posición, algo máis dun ano, ata que o fillo, derrotado, o tirou á bolsa do lixo. Non quero que me pase iso. Malo será que o curso non me ensine unhas poucas puntadas, as máis esenciais.
O meu problema coa costura empeza xa ó principio, no momento de escoller os fíos para poder iniciar o traballo correspondente. Non sabería pedir xa un nobelo de... Por oídas, creo que os hai de algodón, de seda, elásticos, de bordado, de poliéster, de nylon, de ganduxar, de la, etcétera. Por non saber nin tan sequera sei que son as farrapeiras, e iso que estou farto de lelas nun libro galego que me acompaña desde hai uns días.
Sigo tan canso que non sei se pasarei da primeira lección, da primeira hora. A maiores de que hai tanto fío que me vou enlear de carallo. Seguro que cando colla o primeiro nobelo que me vendan, non serei capaz de desenvolvelo, co sinxelo que debe ser. Ante isto, e pensándoo ben, antes de proceder, case cambio de curso. A ver se hai algún sobre vencer a galbana ou sobre coller unha boa postura nun sofá.
Cafetaría La Carabela. A Valenzá. Luns, 4 de novembro de 2024
No hay comentarios:
Publicar un comentario