CON CALMA

              Todo o tempo é pouco. Se quero escribir, non podo ler. Se quero ler, non podo ver a televisión. Se quero ir dar unha volta por Allariz, non podo estudar. Hai momentos na vida en que tes tantas cousas para facer, que non sabemos a qué atender. É certo que sempre dixeron que o tempo era ouro, e que os máis nugalláns choutaran con aquilo de “paciencia, a vida hai que levala con calma”. Unhas veces si e outras veces non. É ben verdade que ás veces hai que correr se queres chegar antes. Claro que, despois, non podes facer como a lebre e ver, logo, como a tartaruga se ri no teu nariz. A mellor filosofía sería facer o que se poida, pero… Pero queremos abarcar todo. Emporiso, coidadiño que… o que moito abarca, pouco aperta.

              Finca Fierro. Domingo, 1 de abril de 2012