FANÁTICO DOS CANS

              O can ten todo o pelo branco, longo e con parte do rabo rapado. Andará á moda. É pequeno. Dunha raza descoñecida para min. Só coñezo ben aos cans de palleiro, aos que lles teño moito cariño. A ver, a todos lles teño cariño! Sempre fun un fanático dos cans. O sogro ata me ten un pouco de envexa; el cóidaos toda a semana, pero cada vez que asomo pola aldea… adeus, amo!; van comigo a onde sexa. É que con eles sigo a ser un neno; estou sempre acariñándoos, pelexando con eles, tirándome ao chan con eles, xogando con eles. Poucas veces lles digo (temos catro): marcha, can! ou déitate!. Aínda que ande traballando. Son a escusa perfecta para acougar un chisco e parolar con eles. O can branco que andaba por aí xa o perdín de vista. Sigo a pensar entón en Rufo, Nea, Lala e Chispa.

              Cafetaría Os Carrís da Valenzá. Venres, 14 de setembro de 2012