O
venres foi un deses días nos que tan só con ler ou oír unha noticia, notas cómo
o suor empeza a enchoupar a fronte. Tal como se atopa hoxe, economicamente, a
sociedade española, non me estraña que as redes sociais ou as conversas dos
bares pregoen ou divulguen os cabreos ante o descubrimento dos bens
patrimoniais dos políticos. Pasando do millón de euros ou moi preto dese
millón. Pensas nos teus raquíticos miles e, claro, súas coma un pánfilo, coma
un paspán. Entendo que uns teñamos que ganar máis ca outros, pero coa condición
de merecelo. E, actualmente, hoxe non hai ningún político do Goberno que sexa
merecente duns soldos elevados. Porque en vez de sacarnos do apuro no que nos
meteron outros (políticos), aínda nos están a fundir máis no pozo. Cada vez
estou máis convencido de que, máis cedo ou máis tarde, todo isto vai rebentar.
E dóeme unha barbaridade dicilo, porque sempre me considerei un optimista en
cuestións de Estado. Señor Mariano, non se pode ter un patrimonio de 1,26 millóns
de euros mentres manda o país ao carallo. Nin o señor Rubalcaba merece 1,27
millóns mentres deixa cómo “o outro” manda o país ao purgatorio.
Cafetaría
Os Carrís da Valenzá. Venres, 14 de setembro de 2012
No hay comentarios:
Publicar un comentario