EVARISTO, O LISTO

    Non sei que dicir cando vexo que o neno de Filiberto Gómez Saltón vai de aquí para alá por entre os palleiros da Aira do Pombal. Ó mellor é porque está buscando a alguén, a algún outro neno ou ó gato de Ludivina Salamandra Suárez, que todas as tardes sae da chabola das pitas e vai tombar a barriga nun buraco que xa ten ex profeso no palleiro de herba seca de Dionisio Lamelas Lamas.

O neno de Filiberto responde ó nome de Evaristo, O Listo. Así mesmo lle chaman. Intúo eu e intuímos todos que o rapaz debe ser listo. Non se adoita poñer alcumes así porque nos peta. E sigo sen saber que dicir porque, o rapaz, arre demo!, segue de aquí para alá coma se andase un pouco guillado. Ó mellor ata lle afecta o sol. Porque a calor é grande de verdade, é case coma se foras na metade do camiño ó inferno. Evaristo, O Listo, frea en seco porque escoitou (eu tamén) o berro da súa nai chamando por el. E cando a súa nai berra, moito coidadiño!, que non berre por segunda vez. Evaristo, O Listo, dálle unha patada a unha pedriña e, zas, naquilo que miaña o gato de Ludivina Salamandra. O neno ri e bota a correr.

    Finca Fierro. Luns, 10 de xullo de 2017