Hai ansiedade na folla dun carballo e momentos de dozura no abaneo dunha xesta. Quizais as tardes de verán por Detrás da Lomba chegan agora en ondadas de recordos, porque alá, na parcela de Olegario Sandiós Rusendo, a soidade xogaba ó tute entre catro vacas do país e un burro castrado. E cando o sol acochaba polo outeiro de Brandín un paspallás entoaba un concerto cos sentimentos cheos de nostalxia por un niño que alguén desfixo sen querer. Ou querendo.
Hai sensibilidade entre lusco e fusco dunha tarde que se vai e unha noite que chega. Olegario Sandiós Rusendo sobe ó burro, tangue as vacas, pero aínda decide facer algo máis de tempo en Sudalomba. Quere que a noite pecha o acompañe polo camiño da señardade ou polo carreiro da melancolía. Ás dez da noite colle ese camiño e empeza a cantar quizais para escorrentar o medo ou para pensar que as lembranzas poden viaxar nun pobre animal e que a sentimentalidade se ve nos enormes ollos das catro vacas. Son momentos para soñar cos sentimentos de hai un tempo.
Finca Fierro. Domingo, 9 de xullo de 2017
No hay comentarios:
Publicar un comentario