Cando o coche de Froilán Ridruejo se empinou subindo cara aos Castros, este soubo axiña que tiña que cambiar inmediatamente de marcha se non quería que a súa carruaxe se detivese nun tristrás. O coche era velliño e non tardaría en quedar para o despece. Froilán Ridruejo meteu unha marcha curta, o coche rosmou e dispúxose a ir moito máis lento. Foi o mellor que lle puido acontecer, xa que na seguinte curva e pola arte do birlibirloque, apareceron de súpeto unha familia de xabarís; dous adultos e dúas criaturas. Froilán Ridruejo aínda así tivo que frear nun santiamén para evitar un trompazo cos xabarís. Non estaba el nin o seu coche para un gran golpe; a maiores dos encordios que isto suporía. Optou por deter o coche e contemplar o espectáculo. Era un espectáculo ver aos xabarís, en fila india, polo medio da estrada. Os cativos non se desviaban un ápice dos cus dos seus pais. Emporiso, estes, de cando en vez, botaban unha ollada para atrás e deixaban escapar un gruñido de satisfacción ao ver o comportamento dos fillos. Cando decidiron cortar para o monte, Froilán Ridruejo seguiu o seu camiña cara á casa.
Finca Fierro. Sábado, 1 de outubro de 2011
No hay comentarios:
Publicar un comentario