Risa de camaleón no momento de
choutar de tellado en tellado. Fungar de gato cando a noite chega a Baños de
Molgas e os grilos asubían desde un buraco a ras do chan. Corre a sombra da lúa
polas rúas da vila e o ruxerruxe dunha verza golpeando contra un canastro
semella a ladaíña de irás e non volverás. Irás a Vazcobaz e alí quedarás. Quere
o vento ser peregrino pola inmensidade do Medo, pero un caxato de codeso
quéixase de dor ante o fío dun fouciño. Hai gavelas de toxos que completan un
carro e hai carros de leña que se queiman na lareira. Choro de can no soño dun
neno e coitelo que cae de punta no peor pesadelo. As noites de inverno son para
lanzar ouveos que espanten o medo. Hoxe quero ser moucho de ollar sereno e son
toxo comido polo burro do muiñeiro. A sombra da lúa acocha entre dous palleiros
e penso que é o momento de que o sono baile sobre un dedo.
Café Oren Express da Valenzá.
Domingo, 17 de marzo de 2013
No hay comentarios:
Publicar un comentario