domingo, 10 de marzo de 2013

O CALDO DE GRELOS



              Logo de soltar a gargallada, Eliseo Tostado Recanto pensou no caldiño de grelos que cearía esta noite e, de súpeto, preguntoulle ao seu paisano Inocencio Galgo Podenco cal era o seu prato favorito, a comida pola que devecía. Inocencio, que estaba discutindo con outros paisanos sobre o baile na punta dun dedo, mirouno de mala maneira e soltoulle un qué queres, oh!? Eliseo nin se inmutou, pero cuspiulle todo un tratado sobre os grelos. Cando Inocencio Galgo cansou de oír as andrómenas do seu amigo, mandouno para o nabo de Lugo. Eliseo Tostado pediulle que non se cabrease e incluso o invitou a cear na súa casa o caldo de grelos. Este rexeitou a oferta dicíndolle que só lle gustaba o repolo. Eliseo Tostado Recanto sorriu; por medio dunha reviravolta conseguira que Inocencio dixera o seu prato favorito. A el tamén lle gustaba moito o repolo, pero hoxe cearía caldo de grelos.

              Cafetaría do pavillón Paco Paz de Ourense.
Xoves, 7 de marzo de 2013

No hay comentarios:

Publicar un comentario