PARECER A AIRA DOS PAUS

A pesar de que parecía a aira dos paus (porque levaba malleiras a esgalla), Quintín Crende Meira era un arroutado, un botado para adiante que se metía nas conversas de todo o mundo e nas barafundas que houbese en calquera lugar. Despois, claro, parecía a aira dos paus. Ía de malleira en malleira e sufría contratempos e desgrazas a moreas.

Non obstante, testán coma o seu pai, non aprendía. Quintín Crende Meira era fillo de Quinto Crende Trabada e de Gabriela Hebrea Celestial, Os Avésporas. Ó fillo chamábanlle, vaia por Deus, O Avesperiña. Tanto alcume na nosa terra está moi ben, pero ás veces, temos pouca imaxinación... Quinto e Quintín, Avésporas e Avesperiña. Sigo. Xa o seu pai, é dicir, Quinto, levaba tundas a darlle cun sacho. E o pai do seu pai. E todos sabemos que nas aldeas cando se zorrega, zúrrase de verdade. Quintín Crende, O Avesperiña, choraba un pouco na súa habitación ou detrás dun palleiro (nunca ninguén o vira chorar en público), pero ó momento xa estaba metendo a zoca alá onde houbese algo de mobilización. Ó pouco, os outros, e como xa o coñecían, ale, dálle que dálle. Se é parvo toda a vida, para que vai cambiar. E Quintín, O Avesperiña, parecía a aira dos paus.

Finca Fierro. Martes, 4 de setembro de 2018