A mesa está chea de papeis,
cartas, bolígrafos, un lapis, unha grampadora, tres selos de caucho, unha
pedriña redonda de cor gris cunha caricatura debuxada a man, un calendario de
mesa, un clip e, por suposto, un teclado sobre o que Roberto Traspés Díaz dálle
que dálle ás teclas. Algúns paisanos entran na súa oficina de cando en vez e
Roberto recíbeos cun sorriso de orella a orella. Logo xa fala con eles coma se
os coñecese de toda a vida. A algúns coñéceos de toda a vida. Roberto Traspés
Díaz leva asuntos de irás e non volverás, é dicir, que despacha certificados de
defunción nos que, o finado, vai e non volve. Aínda que tamén, ao noso amigo, o
sorriso váiselle tan axiña como o paisano pide o maldito impreso. O asunto non
é para rir.
Maceda. Luns, 4 de xuño de 2012
No hay comentarios:
Publicar un comentario