Catro nenos corren pola beirarrúa
da memoria. O balón chouta dunha parede a un poste da luz e deste á leira do
veciño. Agora, cal é o chulo que vai por el. Ricardo Penedo Suárez non é un
veciño calquera. Ten fama de ameazar aos nenos con sacarlle o unto a aquel que ouse poñer un pé na súa leira.
Fálase de que, hai anos, o fillo da Toupeira, alcume de Lucía Saborido
Saborido, desapareceu cando estaba a xogar preto doutra leira de Ricardo, o
Escornabois. E as lerias debuxábanse no espello dun unto colgado da ventá da
casa do Escornabois. Os catro nenos sentan nas banquetas da conciencia. Ninguén
se atreve a ir polo balón. Este, de súpeto, asoma rodando pola beirarrúa. Os
nenos corren, entón, polo sorriso da infancia.
Café Aitana 39 da Valenzá. Luns,
18 de xuño de 2012
No hay comentarios:
Publicar un comentario