A
música de Jerry Goldsmith sobe polos auriculares e acouga con toda a harmonía
nos meus oídos. Hai compositores de bandas sonoras dos que nunca te cansas
aínda que ás veces se repitan un pouco. O caso deste home, o caso de John
Williams, o caso de Vangelis, o caso de Morricone, o caso dos grandes mestres.
Pero son estas repeticións as que che amosan quén é o compositor aínda que non
che digan o nome. Certo, ao mellor usei mal a palabra repetición; ao mellor dou
na diana se uso a palabra “toque”. Cada persoa, cada director, cada cantante,
cada compositor ten o seu “toque”. Nese toque é onde realmente se os recoñece.
Agora é Miles Davis o que me deleita cunha versión do “Concierto de Aranjuez”.
Este señor nin “toque” nin nada. Ante este señor, silencio e a gozar.
Finca
Fierro. Venres, 29 de xuño de 2012
No hay comentarios:
Publicar un comentario