domingo, 1 de enero de 2017

A PRIMEIRA QUE QUEDARÍA NO PASADO


Á pesar de durmir ben ou incluso moi ben pola mañá, Gabriel Sarallo Garmendia tivo que botar a sesta; un pouco porque é costume que ten (cando pode, claro) e o outro pouco por matar a tarde. A tarde era unha tarde dominical e, para máis aquel, de ano novo; o que significaba estar practicamente todo o tempo na casa, xa que a maioría das cafetarías non abrían. Lémbrese que as resacas da noitevella adoitan ser de moito pendello. Logo da sesta, púxose a ler durante un tempiño, pero non tardou en tentalo de novo o sono. A verdade é que ler deitados é unha auténtica tentación para que os llos vaian dicindo: basta!
A Gabriel Sarallo ocorréuselle entón largar a ver a parte da súa familia e así tamén felicitarlles o ano. Falou coa súa dona Lucrecia Sálvora Salvada e alá marcharon andando. Soubo entón de verdade que entre ida, parolas e volta, a tarde do primeiro de xaneiro sería a primeira do 2017 que quedaría xa no pasado.

Finca Fierro. Domingo, 1 de xaneiro de 2017

No hay comentarios:

Publicar un comentario