Pasa o río Arnoia, calmo, por debaixo da ponte vella e Salustiano Salud Sanado contempla os amieiros da marxe dereita e soña con aquelas tardes nas que buscaba niños na Pillamadoira. Moi pouquiñas veces. Porque a súa nai non o deixaba "andar de can" e porque, tamén, o traballo agrícola e gandeiro non llo permitía. Aínda que era neno, con tal de que puidese cun sacho xa chegaba. Calquera neno labrego que puidese cun sachou ou cunha aixada ou cunha fouce xa a tiña clara, é dicir, unha vida escura de traballo e, por que non, de miseria.
Agora Salustiano Salud Sanado deixa escapar un sorriso; pero sabe que na súa infancia o que escapaba dos seus ollos eran bágoas de impotencia. Impotencia ó ver como outros nenos saían correndo para buscar niños pola, por exemplo, Pillamadoira. Salustiano observa a ponte vella e pensa nas veces que cruzou por ela para ir segar o centeo a Tallós. Era o traballo que máis odiaba: a seitura.
Finca Fierro. Luns, 2 de xaneiro de 2017
No hay comentarios:
Publicar un comentario