Follas escritas con catro palabras, nas que un ronsel de nubes debuxan un tempo de loita e de liberdade. Unha terra que clama polo pan de cada día e que tan só lle entregan unhas migallas de miseria. Hai versos que foron escritos con sangue e hai poemas que se pecharon entre as catro paredes da ignorancia. Follas escritas con significados reais, pero que sempre hai alguén que os quere converter en falsos. A loita continúa con lapis de tinta azul e unhas ideas moi brancas. Ideas brancas que volven a un negro cando a verdade asoma ós catro ventos. Loita e liberdade para a miña terra, pois xa vai sendo hora de que rachen as cadeas do escurantismo, da torpeza daqueles que non saben ler o poema.
Maceda. Venres, 27 de xaneiro de 2012
No hay comentarios:
Publicar un comentario