A pesar do frío, do intenso frío causado por unha impresionante xeada caída o sábado pola mañá, un servidor e a súa dona tivémonos que poñer a sacar nas vides que o sogro ía podando. Fose polo frío ou fose porque os traballos da viña adoitan ser abondo monótonos, o caso é que non había moitas ganas de falar. Ó non falar é cando máis actúa o pensamento, sobre todo neses temas máis candentes ou neses asuntos que viches durante toda a semana ou en certo momento. O máis, máis candente xa sabemos que é o da crise, pero creo que o temos xa tan asumido que cada vez lle dedicamos menos tempo. Emporiso, nos últimos días aconteceron dúas cousas que, tanto a unha coma a outra, case revolven o estómago. A primeira foi saber e ver cómo uns estúpidos ianquis mexaban sobre os cadáveres duns presuntos talibáns. A verdade é que iso xa non ten nome nin ningunha xustificación. Sinceramente, espero un castigo exemplar para eles. E a segunda foi a esperpéntica sentenza sobre o caso de Marta del Castillo. É normal que a xente pense (eu o primeiro) que a xustiza é unha carallada. Moito máis ca unha carallada.
Finca Fierro. Sábado, 14 de xaneiro de 2012
No hay comentarios:
Publicar un comentario