Nemesio
Souto Mencheta estirou os brazos con forza e saíu do letargo no que estaba
tombado no sofá. Sentou e abriu o ordenador portátil para navegar pola
internet. Pero ao acendelo axiña caeu na conta de que algo pasaba. Non acendía
como outras veces. E tanto, que non conseguía arrincar. Tan só lle daba a
mensaxe de que premera F2. Nemesio Souto obedecía, pero nin por esas; o
ordenador apagaba e acendía, apagaba e acendía. Nemesio Souto Mencheta soubo ao
momento que ese fallo debíase ao maltrato con que o recompensaba. Adoitaba
collelo de calquera maneira e lanzalo ao outro sofá sen miramentos. Soubo axiña
que tivo que haber un momento no que o disco duro diría basta e aí rematou o
seu uso. É igual, Nemesio Souto Mencheta non se preocupou moito polo seu
portátil porque axiña acendeu a televisión e xa tiña en que matar de novo o
tempo. O caso era vivir na nugalla.
Finca
Fierro. Mércores, 9 de maio de 2012
No hay comentarios:
Publicar un comentario