O ceo vai cambiando de tonalidades
segundo avanza o amencer. Empezou cunhas nubes de cor laranxa que, minuto a
minuto, tornaban á cor vermella. Agora mesmo, ás nove menos cuarto, xa todas
son grises, anunciando un día nubrado e con ameaza de chuvia. E Joaquín Sabina
que lle canta a unha tal Rosa de Lima. Hai mañás nas que o silencio se ve
asaltado por unha mestura de cancións gravadas e gardadas por orde alfabética.
Así, os temas non aburren; non estou sempre escoitando a un mesmo autor. E dun
tema de rock chouto a un blues con pinta de jazz, de Luar Na Lubre paso a unha
banda sonora ou a Manolo Escobar. Agora mesmo é Claudio Baglioni que fala dun
“sábado pola tarde”. Que pena, é venres pola mañá. A música acompáñame unha vez
máis mentres unha bandada de paxaros plana polo val do Medo. O ceo segue gris.
Maceda. Venres, 23 de novembro de
2012
No hay comentarios:
Publicar un comentario