O gato está no pé dun canastro da
Aira de Arriba e contempla, como quen non quere a cousa, os movementos dun rato
que anda a fozar por entre a herba do palleiro de Eudosia Suco Rego. O felino
ten medo a durmirse porque o sol está a abalalo con tanto agarimo que...
maldita a presenza do rato nestes momentos! Co a gustiño que empezaba estar!
Pero claro, será un pecado capital deixar escapar ao rato. Vai contra os
principios de calquera gato. O seu deber é cazalo sen piedade. Así llo ensinou
sempre a súa nai. Non tivo tempo de seguir pensando; a presenza dun can á
carreira e cara a el, fixo que se lle puxeran os pelos de punta e que pegase
tal salto que asustou ao rato e ao propio can. Os tres chiaron de tal maneira
que cada un liscou por onde puido.
Cafetaría do pavillón dos Remedios
de Ourense.
Mércores, 28 de novembro de 2012
No hay comentarios:
Publicar un comentario