Os
cadetes do ABO teñen que estar unha hora antes do partido no pavillón no que
vaian a xogar. Para quentar e adestrar. Un servidor agradece esa hora. Porque
nela, a muller e máis eu adoitamos tomar uns cafeciños ricos, ricos. E mentres
tomamos estes, acostumo facer unha destas dúas cousas: ler xornais ou escribir.
Moitas veces xa os teño lidos. É entón cando aproveito para escribir. Pero
claro, fágoo porque a muller si lle bota unha ollada. Pero se lle están
ocupados e nos os le, entón, lóxico, non escribo para non facerlle un feo.
Agora mesmo repasa unha revista que ten a cafetaría e un servidor está
completando este relato. Dentro de corenta minutos volvereime hooligan animando a Xoel. Pero, iso si, con
educación e sen menosprezo aos contrarios e aos árbitros, aínda que estes o
fagan mal. Non só defendo aos do fútbol.
Cafetaría
Viena 21 de Ourense. Sábado, 24 de novembro de 2012
No hay comentarios:
Publicar un comentario