Fundido.
Completamente fundido. Fundido por partida dobre. O outro día, a bodega
comunícame que este ano non me recolle as uvas. E ao día seguinte, cando estaba
na voda dunha sobriña, a saragana, a pedra arrasou por completo a viña. Sempre
se dixo que as desgrazas nunca chegan soas. Iso parece. Dous paus que, no
primeiro, alporizáronseme as entrañas e, no segundo, ata chegaron a caer
bágoas. O da bodega tamén ten o seu aquel… por que non che din ao rematar a
vendima que non chas volven coller? Se non atopas outra, déixala abandonada e
punto. Pero, agora?, agora co que teño gastado xa, con todo o traballo que
levei, coa produción xa non seu punto álxido. Sempre fixeron e desfixeron ao
seu antollo. O da sarabia… o da saragana, como diría aquel, son cousas que
pasan. Si, pero que te arruínan. Alá foi todo un ano de sacrificio. De todas
formas, o luns, fundido fisicamente: houbo que sulfatar para intentar salvar o
insalvable.
Finca
Fierro. Martes, 16 de xullo de 2013
No hay comentarios:
Publicar un comentario