O xoves, día 11, madruguei coa
nova do desastre que está acontecendo no parque Ansuíña de Baños de Molgas. Era
unha carta dun señor de Ourense que asomou neste mesmo xornal e que se queixaba
do abandono, do deixamento dese lugar, emblemático xa, da miña vila. Agora
confeso que hai días que por medio dalgunhas redes sociais vin varias fotos
dese, efectivamente, abandono que semellaba xa unha xungla. Xa nese momento
quixen dar a miña opinión neste xornal, pero recoñezo que me daba un chisco de
apuro falar negativamente dese lugar no que nacín, me criei e pasei os mellores
anos da vida dunha persoa (son daqueles que di que os lugares nos que un nace
quedan para sempre na memoria e producen unha nostalxia que ata chega a doer).
Pero non queda outro remedio que, ao ver que a estas alturas do verán aínda
segue así, esbardallar en contra do equipo de goberno do concello. E digo deles
tan só porque, ao ter maioría absoluta, sei moi ben que aos da oposición non os
deixan nin tusir nin muxir. Meus señores, lembren que algúns ata lle chamaron á
vila a Venecia ourensá. Lembren que hai moita xente no paro e que as cuadrillas,
as brigadas de traballadores teñen que ir moito máis alá dun par de meses anteriores
ás votacións. A verdade é que doe publicitar o deixamento que está padecendo
Baños de Molgas, pero, a ver se a base de denuncias, a alguén do concello se
lle acende a luz.
Maceda. Xoves, 11 de xullo de 2013
No hay comentarios:
Publicar un comentario