Teño tres maneiras de escribir. A
primeira é deixando correr a tinta sobre o papel. A segunda é pensando nun tema
para plasmalo no papel. E a terceira é escribindo porque me dá a gana, cómo me
dá a gana e cándo me dá a gana sobre trapalladas que, faltaría máis, deixaría
caer, así coma quen non quere a cousa, sobre o papel. Dedución: que para
escribir, a tinta e máis o papel, teñen que ir xuntos. Antes era a pizarra e o
pizarrín. Agora tamén pode ser (é máis, incluso creo que está vencendo ó boli e
ó papel) o dedo e a pizarra informática ou o dedo e o móbil. Os tempos pasan e
todo cambia. Éche lei de vida. Quen o ía dicir! Naqueles tempos da pera ou de
mariacastaña. Mira que xa choveu. E máis en Galicia. Aínda que este ano... a chuvia
case brilla pola súa ausencia. Non sei que maneira usei para escribir. Creo que
a primeira: deixando caer a tinta sobre o papel. A terceira non conta porque no
momento en que deixei caer o caderno na mesa da cafetaría era xa coa intención
de escribir. A que de verdade non usei foi a segunda: este relato non estaba
pensado. Como para pensalo; coa parvada que é.
Café O Chicote da Valenzá.
Martes, 17 de novembro de 2015
No hay comentarios:
Publicar un comentario