Cae un
lóstrego sobre a conciencia dun piollo e a saragana golpea na inocencia dunha
gata en celo. E non é o mes de xaneiro. Tampouco é inverno. Non importa a
estación para que os soños se peneiren, se abalen, floten sobre o firmamento.
Ou sobre o universo. Ó mellor será Sting o que nos arrole con “It´s Probably Me”.
Cae unha pinga de auga, ou mellor dito, miles de pingas de auga sobre a pluma
seca dunha laverca e quere nadar sobre o bulleiro dun charco unha lagarta.
Quizais non todos os regos dunha leira marcan o camiño a seguir. Quizais algúns
saen torcidos e non hai arado que os endereite. Vai ti saber! Poida que a
solución estea nunha nugalla pousada sobre o lombo dunha vaca. Aínda que é
difícil subir a ela, hai galbana nunha simple ollada. Que difícil é bailar
sobre a punta dunha vara! Pousemos entón sobre o corno dun boi e escoitemos o
jazz de Art Tatum e Ben Webster. Así de sinxelo. Así de tranquilo. Cae un raio
de sol sobre a morriña dun conto e o tictac dun reloxo anuncia a noite pecha. Hoxe
toca un conto que se desenvolva á calor dunha lareira.
Finca
Fierro. Martes, 29 de agosto de 2017
No hay comentarios:
Publicar un comentario