É o
último día de agosto. Xa van dous días de novenas. Nos Milagres de Baños de
Molgas, onde vai ser! Non sei cando poderei ir. Moitos anos nese lugar. Toda
unha vida en min. Desde cativo, de cando ía ós domingos visitar os irmáns que
estaban estudando. Lembro que entraba naquela explanada e xa algúns rapaces
empezaban a berrar “aí vén o Rivas pequeno”. Notaba o cariño nas súas voces.
Imaxino que nos anos 60, naquel ambiente pechado dos Paúis, calquera novidade
lles debía caer coma auga de maio. Supoño que se alegrarían de romper a rutina.
E ver a un cativo de cinco ou seis anos debíalles alegrar os ollos. Axiña se
achegaban e dábanme cousas: lambetadas, xoguetes que facían eles, etc.
Despois,
cando xa me tocou a min estudar alí, cando inaugurei o colexio novo, os
domingos axiña deron paso ás fins de semana e xa podiamos durmir nas nosas
casiñas (eu xa volvía o domingo pola tarde para poder ver o cine). Alí me tirei
oito anos. Pero, estando ou non estando, moitos domingos e todas as novenas era
un lugar de peregrinación. Ata cando andabamos coas vacas no Medo, deixabamos
estas e iamos xogar ó frontón. Os Milagres. Sempre Os Milagres.
Finca
Fierro. Xoves, 31 de agosto de 2017
No hay comentarios:
Publicar un comentario