Xa levamos uns días nos que o
misterio aumenta. E todo o que sexa descoñecido, encántanos. Falo
das famosas cruces brancas que empezan a asomar polas estradas
ourensás. Ninguén
sabe aínda quen as pinta. Uns falan dalgún estudo topográfico,
outros de algo relacionado co catastro, hainos que optan incluso
polos extraterrestres (ai, oxalá, por Deus!), aínda que eu penso
que máis ben será algún palerma,
algún paspán que anda coa
cruz ás costas e, claro, nos descansos pousará e quedará o sinal.
Quéirase que non, hai cruces que pesan moito. Quéirase que non, hai xente que non sabe levar a cruz ás costas. Hai que saber levalas. Non todo consiste en queixarse. Tamén podía ser moi ben o noso señor Xesucristo camiño do monte Calvario, pero quen vai crer iso, se hai xa 2018 anos que morreu, o pobre. Porque iso da resurrección a min non acaba de entrarme. Ou serán cruces inmaculadas? Polo de brancas. A verdade é que o misterio está aí, sobre os camiños ourensáns. Canto mellor iría pintarlle a todas as estradas só que fose unha liña branca polo medio e non esas trapalladas. Unha liña polo medio si é gloria bendita para cando se conduce con néboa. E hai moitos lugares na nosa terra nos que asoma a néboa máis espesa.
Quéirase que non, hai cruces que pesan moito. Quéirase que non, hai xente que non sabe levar a cruz ás costas. Hai que saber levalas. Non todo consiste en queixarse. Tamén podía ser moi ben o noso señor Xesucristo camiño do monte Calvario, pero quen vai crer iso, se hai xa 2018 anos que morreu, o pobre. Porque iso da resurrección a min non acaba de entrarme. Ou serán cruces inmaculadas? Polo de brancas. A verdade é que o misterio está aí, sobre os camiños ourensáns. Canto mellor iría pintarlle a todas as estradas só que fose unha liña branca polo medio e non esas trapalladas. Unha liña polo medio si é gloria bendita para cando se conduce con néboa. E hai moitos lugares na nosa terra nos que asoma a néboa máis espesa.
Finca
Fierro. Domingo, 14 de outubro de 2018
No hay comentarios:
Publicar un comentario