As romarías sempre foron e son
puntos de atracción para o ser humano; ben polo aspecto relixioso ou
ben polo aspecto de diversión. Claro que, en algunhas, tal diversión
pasa a converterse en drama. Como o que lle aconteceu no mes de xuño
de 1916 a Daría Fernández Cid, veciña de Turzas, no concello de
Allariz, que volvendo da romaría de Santa Mariña de Augas Santas,
un malnacido déuselle por raptar á pobre rapaza.
Parece ser que o
tal secuestrador foi un home de Betán, no concello de Baños de
Molgas, que respondía ó nome de Benjamín Abadía Delgado. O pai de
Daría axiña denunciou o feito á benemérita de Allariz, que, esta,
axiña llo comunicou á de Maceda, porque se supuña que o infame
estaba naquela contorna. E como xa teño dito por varias veces, a
Benemérita non é parva, non, e tras catro preguntas aquí e tres
pescudas alá non tardaron en deter ó túzaro do Benjamín. A
mediados do mes de xuño aínda non se sabía do paradoiro de Daría
porque o veciño de Betán negouse unha e outra vez a dicir onde
estaba a moza. O peor é se o rapto acabou de mala maneira. Porque,
por aqueles tempos, non creo que fose para ir na procura dunha
recompensa. E por moito que fochiquei pola Internet, a nova non deu
para máis.
Finca Fierro. Mércores, 10 de
outubro de 2018
No hay comentarios:
Publicar un comentario