A grampadora mira cara ó norte e un caderno está colocado en horizontal nunha mesa que precisa dunha limpeza moi urxentemente. A mesa está instalada nun despacho que semella máis unha rateira. Vivimos na posmodernidade máis enxebre dun país que racha pola invasión dos ultracorpos. Somos enfermos de misericordia e clamamos por unha pílula con sabor a esperanza. Pero a febre, o mal agarrótanos os sentidos e pensamos que máis alá da inconsciencia está o mar cheo de olas que se bambean para arrolar os nosos corpos. Hai ritmos que non sabemos controlar e que nos levan por certos planetas coas cores cheas de soños. O replicante Rick Deckard cámbianos os soños por ovellas eléctricas. Somos doentes de misericordia que non queremos morrer coma androides sen alma.
Oficina de Maceda. Xoves, 3 de novembro de 2011
No hay comentarios:
Publicar un comentario