Ritmo nas patas do sapoconcho, que
acelera cando ve a chegada inminente dun carro de vacas que, se non apura,
pasará por enriba del. Se iso acontece, xa non podería contar nada máis, non
podería seguir co conto. E aínda que xa acumula baixo a súa concha uns corenta
e pico anos, ten a intención de vivir polo menos outros tantos. Sempre lle oíu
contar á súa nai que, eles, os sapoconchos, vivían a tira de anos e máis,
vivían ata que morrían. O sapoconcho, ante este último razoamento, botou a rir.
E como quería vivir, pois non quería morrer. Así é que apertou o cu e nun
último esforzo conseguiu que as súas patas aceleraran o ritmo ante a presenza
do carro. Librou de morrer esmagado polos pelos.
Cafetaría do pavillón Os Remedios
de Ourense.
Xoves, 25 de outubro de 2012
No hay comentarios:
Publicar un comentario