As túas cousas e as miñas cousas
non son as mesmas. As túas cousas son túas e as miñas son miñas. Non é o mesmo
un repolo que un bacallau. Así lle razoaba o saltón ao verme luceiro nunha
tarde de outono. O verme luceiro non brillaba porque estaban a parolar a pleno
sol. O saltón, polas noites, non se atreve a saír de debaixo da folla ou da
herba sobre a que encaixa. Tampouco ten nada que ver unha nube cun peido,
contéstalle agora o verme luceiro. Eu nunca dixen que as túas cousas e as miñas
foran as mesmas. Tes toda a razón, replica o saltón; era tan só un dicir, unha
forma como outra de iniciar contigo unha conversa. Ás veces es malo de
pillar... como só se te ve de noite. Pois nada, agora aquí me tes e parolamos
sobre o que queiras. Pero os dous quedaron mudos ata que chegou a noite. O
saltón acubillouse baixo unha pedra e o verme luceiro marchou a brillar nos
camiños.
A Cervexaría de Maceda. Luns, 8 de
outubro de 2012
No hay comentarios:
Publicar un comentario