Hai frases demoledoras. E hai
frases que, con moi pouquiñas palabras, descobren todo un mundo. Hai uns días,
cando o escritor Juan José Millás viu unha foto sobre a despedida de Esperanza
Aguirre, na que a esta se lle ven os ollos chorosos e na que, por detrás e
escorada á súa esquerda, asoma a cara compunxida e aínda máis chorosa de Lucía
Figar; digo que ante esa foto, Millás espetou algo tan categórico e tan sinxelo
como: “choran cando chegan, choran cando se van e en medio morren de risa”.
Bestial! Auténtica! Real como a vida mesma. Como a vida do político, da maioría
dos políticos. Choran de alegría e de emoción cando toman posesión dos seus
cargos. Choran de pena cando os deixan. Pero fan e desfán á súa maneira mentres
gobernan. Rinse de nós e sen lles remorder a conciencia. Ou sexa, lágrimas de
crocodilo.
Cafetaría do pavillón Os Remedios
de Ourense.
Martes, 30 de outubro de 2012
No hay comentarios:
Publicar un comentario