O MUNDO DE VALERIANO

              Por moito que pensa, Valeriano Sugar Cachón non sabe por qué olla para a televisión. El mesmo recoñece que si, que mira para ela pero non ve nada do que están proxectando. E moito menos oe o que están dicindo. Valeriano está no seu mundo, subido a unha estada no medio dunha carballeira. Unha carballeira chea de eucaliptos. Aflóralle agora un sorriso porque aquí si se dá conta de que qué pintan os eucaliptos na carballeira. Pégalle unha puñada á televisión; está a distraelo dos seus pensamentos, e iso que nin ve nin oe nada do que proxectan. Valeriano deixa caer unhas bágoas, e non pola dor da man ou porque rompera a televisión, senón porque quere formar unha lagoa aos seus pés. Sempre lle gustou andar coas vacas na lagoa de Almoite. Alí dedicábase moitas veces a sacarlle as sambesugas ás vacas cando estaba no festín de chuparlle o sangue. Valeriano Sugar Cachón deixa de pensar e marcha.

              Café Viena 17 de Ourense. Venres, 8 de febreiro de 2013