“Que poña cada español un céntimo
de euro...”. Imaxino que a señora que conversa con dous compañeiros pide para
axudar a alguén ou para evitar a fame, por exemplo. Pero, por que temos que ser
sempre nós os que teñamos que poñer máis do que xa pomos. Por que non se sacan
eses céntimos de euro suprimindo, por exemplo, as deputacións ou a metade dos
concellos españois? Por que duplicamos tantas administracións? É que despois,
dentro desas administracións, hai máis duplicidades; xa sabedes, os asesores
dos asesores. Hai un cacho, cuns amigos, falabamos do tellado caído da capela
dos Remedios. Un dicía que o tiñamos que pagar nós, ao que lle contestou outra
que non, que agora pasara ao bispado, polo que choutei axiña cun “tranquila, xa
se encargará o bispado de pedirlle ao fregués. E así con todo; sempre somos nós
os que temos que poñer. Case ten razón a primeira señora... tamén poremos ese
céntimo que pide.
Cafetaría do pavillón dos Remedios
de Ourense.
Mércores, 13 de febreiro de 2013
No hay comentarios:
Publicar un comentario