lunes, 18 de febrero de 2013

UN LABREGO CABREADO



              Deixa de chamarme Rosalinda porque o meu pai chámame Evaristo. Poida que teña unha cara que semella que nunca rompín un prato, pero a maldade que levo dentro aflora cada vez que alguén me chama Rosalinda. Non sei a qué vén iso de Rosalinda. Teño pelos no peito, barba de dúas semanas e músculos de labrego cabreado. Chámome Evaristo Cristo Rodicio e pelexo todos os días cunha xogada de vacas e dous cans de palleiro. Estou casado con Ramonita Sota Pingallo que pariu, case de seguido, tres criaturas masculinas. Hoxe, as tales criaturas xa son homes feitos e dereitos. A min tan só se me torce a alma cando algún pasmón adoita chamarme Rosalinda. Pensarán que teño xestos efeminados, cando na realidade se debuxa na miña cara a fotocopia dun labrego cabreado. De todas formas, procuro non pensar nisto e dedícome a acariñar aos dous cans de palleiro. Estes danlle ao rabo e lámbenme as man.

              Cafetaría do pavillón dos Remedios de Ourense.
              Xoves, 14 de febreiro de 2013

No hay comentarios:

Publicar un comentario