CHÉGAME CON SER PALLEIRO

              Móbil. Anteollos. Coio. Pedra. Libro. Perna dereita que cabalga sobre a esquerda. Unha folla que cae sobre o parabrisas do coche. Quero ser folla de carballo para mirar a través do cristal! Canción no aire. Cantante bailando. Nubes que pasan. Voz ó lonxe. Cazadora colgada dunha cadeira que está arrimada a unha mesa. Tarde. Reloxo. Cinco e cuarto. Minuto arriba, minuto abaixo. Carpeta. Taller aberto. Corazón que latexa. Sorriso que se amosa. Quen morre tras unha bala de ETA? Perdón, retiro estas maiúsculas… polo seu significado. Non quero ser palla no palleiro. Chégame con ser palleiro no alto de calquera outeiro. Silencio. Berros entre as flores do toxo. Lóstrego ó ritmo dun acordeón que non toca. Nariz. Papel. Xemido. Queixa. Bágoas de impotencia política. Por quen choras? Pola liberdade de expresión? Inocente!, que es un inocente! Gato que rabuña. Lobo que oulea. Aaauuuu! Anteollos no nariz. Silencio na algarabía. Ruído na soidade dunha canción. Quen canta? Quen compón? Un coche frea. Unha pinga de auga que cae. Sobre o chan mollado. Chove sobre mollado. Chove sobre a vida que se seca. Hai vidas que por moito que se reguen… Hai que poñer punto final. Porque todo ten a súa fin. Ou non.

              Café Oren Express da Valenzá. Xoves, 11 de febreiro de 2016