Papeis de Panamá. Paraísos fiscais. E os pobres desgraciados
traballando para que, despois, Facenda te mire con cen ollos; e coidadño con
que torzas o rego. Ía dicir catro listos, pero son miles os que, para máis
aquel, se rin de nós, pois a maiores de ganar cartos a esgalla, sácanos de aquí
para non tributar. E seguro que, logo, son os que máis protestan porque o país
non ten nada de nada. Facenda somos todos. É un dicir. Facenda somos catro
pombos para que miles de monos vivan á nosa conta. Miles porque se está vendo
que non se salva ninguén.
Sempre intentei separar as actividades das persoas
coas súas personalidades. Defendo o traballo de Charlton Heston ante a
presidencia ou colaboración da Asociación do Rifle. Defendo o xogo de tal
xogador ante as palabras ou feitos que se saen do normal. Pero cando nos tocan
a economía, o suor da nosa fronte é moi difícil ás veces seguir defendéndoos.
Lembro o detalle do humorista Pedro Ruiz que se mofaba de que, se podía,
defraudaba a Facenda, ou a Lola Flores pedíndolle unha peseta a todos os
españois para poderlle pagar ó organismo económico unha multa por evasión de
impostos. É que aínda por encima, rinse de nós. Non podo mirar hoxe de igual
maneira a todo un Nobel como Vargas Llosa ou a todo un crack como Messi ou o bo
traballo interpretativo de Imanol Arias ou a ese inmenso Pedro Almodóvar, cando
sei que lles estamos pagando hospitais, estradas, escolas… mentres eles
acumulan cartos ou crean empresas falsas fóra do país. Que paguen os pombos e
que vivan os listos. Así de simple. Así é. Así será.
Finca Fierro. Sábado, 9 de abril de 2016
No hay comentarios:
Publicar un comentario