Ásanse os paxariños. Expresión
que se di cando quenta moito o sol. Quenta moito o sol. Quenta de raio. Ou
sexa, que abrasa en cada raio que proxecta. Cantos raios proxecta o sol? Uff,
vai ti saber! Ó mellor un cento. Ó mellor. Ou unha ducia, é dicir, doce. Vai ti
saber! Gustaríame esprintar ata alá arriba para contalos, pero... queda tan
lonxe; nin unha escada dos bombeiros daría para chegar alá. Desde aquí non
consigo contar os raios porque tan axiña como empezo, o maldito sol cégame. E
non me gustan os anteollos escuros. Gústame mirarlle á cara. Pero en plena
canícula calquera se atreve. Quixera ser astronauta para ir ata alá. Mais é moi
difícil ser astronauta. Non sei, imaxino que haberá que facer unhas oposicións.
Oposicións a astronauta, claro. Eu xa non estou para estudar, e moito menos
para estudar oposicións a astronauta. Que bonito sería navegar polo espazo e
contarlle os raios ó sol! Penso que pasan dun cento. E un cento abrasando é moita
quentura do demo
No hay comentarios:
Publicar un comentario