Nin visto
nin oído. O repaso que nos pegou Italia nos oitavos de final da Eurocopa. E
chegoulle tan só o primeiro tempo. Sobroulles medio partido. Que forma de
xogar! Para a casa. A buscar culpables. Coma sempre: un culpable tan só. Se
fora todo o equipo xa se falaría de fracaso. Pero de fracaso, nada de nada. Que
na primeira fase seica bordamos a fútbol. Contra un equipiño chamado Turquía,
no que ata nin Arda Turan estivo ben. É dicir, contra catro mataos. Así é que o equipo non fallou.
Errou tan só un compoñente. Ou De Gea ou Del Bosque ou Sergio Ramos. É igual;
agora xa está. Así, cos cartos que se aforran, énchense máis e máis as arcas de
Ángel María Villar.
Nin visto
nin oído. Nos medios de comunicación. O atentado do aeroporto Atatürk de Istambul.
Total, que son 44 mortos? Nin punto de comparación cos 137 de París. Vaiche
boa! Por iso os de París saíron unha e outra vez nos medios, case, case coma se
fora a fin do mundo. Que demo, os turcos son turcos! Outra raza. Tamén outro
ataque talibán a un autobús policial deixou 38 mortos en Kabul. Onde? En Kabul;
non o viches na prensa?. Viña alá nunha esquiniña da páxina tal. Total; onde
queda iso... nunhas terras cheas de terroristas. A eses estalles ben empregado.
Outra cousa é que foran europeos. Ou sexa, civilizados.
Nin visto
nin oído. O esperpento da mente española. Canto máis fundidos estamos, máis
apoiamos ós que nos funden. Falo das eleccións. E sae o que eu digo: que temos
tan asumido o da corrupción que animamos a que nos sigan roubando. É dicir, que
nos dean. Por algo tamén dixen sempre: Galicia, o cu do mundo e Ourense, o ollo
do cu. Por ese sitio nos dan. Son un profeta.
Cafetaría
Rey Chipirón da Valenzá. Venres, 1 de xullo de 2016
No hay comentarios:
Publicar un comentario