Alá
van medias festas de Nadal. Un Nadal raro, raro. Quizais por aquilo de que
cadrou nunha fin de semana normal. Unhas festas que, penso, cada vez máis xente
empeza a cansar delas. Polas enchentes de comidas. Polos compromisos adquiridos
e que logo son auga de bacallau. O das paparotas xa é un caso para facer unha
auténtica tese doutoral; desde a calidade das mantenzas ata as farturas polas
cantidades. Ás veces non sabes a que atender. E se comes moito dunha cousa,
esquécete xa da outra.
Quen paga despois o pato é o propio anfitrión, que ou
come durante toda a semana dos restos ou tira con todas as sobras, que adoitan
ser a metade de todo o que se puxo. É dicir, un auténtico despilfarro, tanto en
vituallas como en cartos. Agora, para máis aquel, aínda queda a outra metade
das festas: noitevella e ano novo. Ou sexa, máis do mesmo.
Finca
Fierro. Domingo, 25 de decembro de 2016
No hay comentarios:
Publicar un comentario