jueves, 1 de diciembre de 2016

POLO FÍO DUNHA NAVALLA


Noite escura nunha cociña quente. Ferven os miolos dun ir e vir polas corredoiras embulleiradas. Música de jazz nunha noite escura. Perna dereita marcando un ritmo musical nunha cociña quente. Ferve o desexo dun andar e correr polo fío dunha navalla.
Quizais Fats Waller cante sen querer cantar. Quizais este molgués que escribe berre nesta noite escura. Quzais o berro non vaia máis alá destas catro paredes dunha cociña quente. Fóra vai frío. Na vida sempre ten que haber contrastes. Que monotonía se todo fose unha liña continua! Silencio nesta noite escura. Pero o ruído musical fura nos bofes dun forno que lampexa. Ás veces custa alternar o silencio coa inspiración duns versos. Claro que onde hai un poema, hai uns latexos que botan e rebotan nas baldosas dunha cociña quente. Ó mellor é porque a noite é escura. Hai nubes e non loce o firmamento. Mal momento!

Finca Fierro. Xoves, 1 de decembro de 2016

No hay comentarios:

Publicar un comentario