A BONITA CALMA INVERNAL

            Hoxe, 9 de setembro, entrou xa o inverno. E non porque as temperaturas climatolóxicas baixaran (que non o fixeron), senón porque, rematados xa o mes de agosto e as novenas dos Milagres, a vida volve por completo á normalidade, é dicir, que nas vilas e aldeas da comarca de Baños de Molgas e de Maceda quedamos os de sempre, ou sexa, os do inverno. Entón, xa se pode dicir perfectamente que entrou o inverno.

O día de hoxe marca a fronteira entre o bulebule, o ruxerruxe, o barullo e a parsimonia, a tranquilidade e o silencio. A partir de xa, entres onde entres, atópaste sempre cos mesmos. A calma ata se nota nas mesas dos cafés, e nas rúas onde aparcas o coche, e nos caixeiros automáticos, e nos supermercados. Certo que dentro duns meses axiña os botamos de menos. Mais non queda outra que aguantar o longo inverno. Porque, por aquí, o noso inverno é longo, moi longo. Temos tempo para saber con antelación con que veciños nos imos atopar, por exemplo, nun bar. Porque sempre están os mesmos, os de sempre. Ale, a abrigarse tras ese sorriso e esas verbas de cariño que sempre nos dispensan os mesmos. Asumamos a calma invernal. Dalgunha maneira penso que é bonita.

            Finca Fierro. Sábado, 9 de setembro de 2017