Caetano Tostado Salmerón está
canso. Caetano Tostado Salmerón traballou arreo. Aínda hai xente que traballa
neste país. Pero hai millóns que non poden e a pesar de querelo. Tamén hai uns
cantos nugalláns. Ou uns moitos. Todo hai que dicilo. Caetano Tostado Salmerón,
por sorte, ten traballo. E moito. Non para. Desde as sete e media da mañá ata
as dez da noite. E súa ao traballar. E ponse negro coma un pote de tanto que
lle dá o sol. Pobre home. Así semella xa un vello. Coa cara toda queimada. Cos
brazos queimados. Co pelo branco. Caetano Tostado Salmerón vai vello. Pero
aínda así non deixa que os fillos lle boten unha man. Quen máis culpa ten é a
muller, que axiña lle pon a escusa de que non saben facer tal ou cal cousa. E
Caetano Tostado Salmerón é precisamente o que quere: inicialos. Que saiban polo
menos os nomes de tales ou cales aparellos. Pero nin por esas. Así é que, o
pobre, segue traballando de sol a lúa. E cansa.
Café Aitana 39 da Valenzá. Mércores,
12 de xuño de 2013
No hay comentarios:
Publicar un comentario