TARDES DE MONTE

              Leite de cabra por entre as silveiras de Portugalego e follas de amieiro sobre a Tapada Nova. Quere a rula aniñar nos codesos do Río de Vide e déitase o can ó pé do palleiro de herba seca que alguén fixo nun lameiro do Río Vello. Non había tarde na que un neno que gardaba as vacas se puxese a ler nas novelas do Oeste de Marcial Lafuente Estefanía. Ás veces tamén caían nas súas mans as de Keith Luger e Silver Kane. Coas deste último era coas que máis gozaba. Pola linguaxe.

              Ovos de paspallás entre as carpazas do alto de Barricobos e carros ateigados de toxos que para subir os carros pola costa da Pitediña, máis dunha vaca se puxo de xeonllos, pero nunca xamais deixaron alí empantanado. Hai xogadas de vacas que nunca deixan en vergonza os seus donos. Había tardes nas que unhas cancións a pleno pulmón enchían de ruído todo o monte de Pinouzos. E alá, ó lonxe, un lobo ouleaba unha canción triste por unha ovella que nunca cazou.

              Café Alumbre da Valenzá. Domingo, 18 de agosto de 2013