COSTA DO SOLPOR

              O luns, 21-04-2014 rematei o libro galego “Costa do Solpor” (2013), de Xosé Mª Lema. A ver, o libro está ben, pero creo que a historia, a aventura que conta podía facelo moi perfectamente en pouco máis de 200 páxinas e non nas 660 que ten, que se fan abondo longas. O que pasa é que, claro, coa escusa da trama, mete por medio todos os ruxerruxes, acontecementos, lugares e nomes de persoas da Costa da Morte. Pódese ler pero é demasiado longo.

CONTRAPORTADA:

Unha novela de aventuras de mar e de terra con batallas navais, abordaxes, tétricas escenas de terror e tenras de amor, senlleiros personaxes lendarios e reais –un náufrago desmemoriado, un crego sabio e revolucionario, un fidalgo reformista…- e unha vila maldita que conforman a iconografía histórica da galega Costa do Solpor. A novela está ambientada na Galicia rural e urbana de mediados do século XVIII, facéndonos partícipes de angueiras da vida cotiá daqueles anos.

“Costa do Solpor” comeza cun manuscrito onde un descoñecido escritor británico de finais do século XIX narra as peripecias da viaxe de volta dunha misteriosa goleta inglesa cargada cun fabuloso tesouro. Tras unha cruenta loita cuns piratas nunha illa atlántica, a goleta regresa ó punto de partida, o porto de Bristol, pero unha tormenta obrígaa a buscar refuxio nunha ría da Costa do Solpor. Un membro da Confraría da Man Morta, decatándose da importancia da carga, marcha a uña de cabalo á cidade da Coruña e avisa o capitán dun bergantín pirata fondeado cun nome de conveniencia neste porto. O bergantín sairá ó encontro da goleta coa intención de lle incautar o tesouro. Logo da abordaxe, o grumete da goleta logra salvarse gañando a costa a nado. Os piratas perseguirano a morte pero o rapaz inglés farase amigo dun mozo e dunha moza da beiramar e tratarán, xuntos, de liberar a goleta e salvar os seus tripulantes dunha morte certa.

“Costa do Solpor” foi finalista do Premio Xerais de Novela 2011.

SOLAPA DA PORTADA:

Xosé Mª Lema (Bamiro – Vimianzo 1950), catedrático de Xeografía e Historia de E. S. e doutor en Historia da Arte. Membro da AELG, de AGOn e correspondente da RAG. Ten publicacións de temática diversa (historia, historia da arte, etnografía, lexicografía e o (1989); A arte relixiosa na terra de Soneira” (Premio Losada Diéguez de Investigación 1993)… É coautor dos dicionarios de Edicións Xerais: o “Xerais da Lingua” (1985), “Pequeno Xerais” (1989), “Gran Dicionario Xerais” (2000) e do Dicionario dos Nomes Galegos” (1992). En 2010 recibiu o Premio Reimóndez Portela por varios artigos a prol da lingua galega. Desde 2005 preside o Seminario de Estudos da Costa da Morte.