Xente busca xente. Balbina Romana
Tatexa buscou a Edelmiro Nobre Formoso e axiña casaron. Así, tal
como o digo. Víronse un día, chiscáronse un ollo e aí empezou
todo. Tres meses exactos.
Precisamente no terceiro mes,
buscaron un lugar para vivir e atopárono na aldea de Vilega dos Tres
Ollos.
Fose pola repentina presenza ou pola forma de noivado
ou pola rapidez no casamento ou polo que cadrase, para os veciños de
Vilega dos Tres Ollos, Balbina non era pola do seu poleiro e Edelmiro
non era galo do seu galiñeiro. Así de sentenciados quedaron polos
tres habitantes da pequena aldea. O de pequena enténdese; só eran
tres.
E non había maneira; xa podían facer favores e máis servizos
que o matrimonio acabado de chegar nin resultaba simpático nin
parecía de fiar. Non é de
estrañar entón que, nesas noites de inverno cru, cando os tres
habitantes se xuntaban arredor do lareira, iniciasen unha conversa,
un parlamento sobre Balbina e Edelmiro para rematar axiña con esa
sentenza anterga de que ela non era pola do noso poleiro e el non era
galo do noso galiñeiro. Daban unha puñada na mesa, choutaban as
cuncas e morra
o conto! Mentres, Balbina e
Edelmiro estaban co intento
do primeiro fillo.
Finca
Fierro. Luns, 25 de xuño de 2018
No hay comentarios:
Publicar un comentario